#402 Waarom Laat God Moslims Misleid Zijn?

Dr. craig’s response

Je vraag, Raef, is er één die tegenover het aangezicht van elke religieuze particularist staat, of je nu Moslim of Christen bent. Ik zou net zo makkelijk de vraag aan jou kunnen stellen:

In mijn Christelijke maatschappij zijn er mensen wiens enige kennis over de Islam is dat het een andere onware religie is zoals alle niet-Christelijke religies, en ze denken nooit aan de mogelijkheid dat het de ware religie is omdat ze geen reden hebben dit te doen. Ze gaan dus door met het Christendom en met een puur hart doen ze wat binnen hun mogelijkheden ligt om goede Christenen te zijn. Hoe kan Allah ze dan in misleiding laten leven?

Ook al hebben sommigen onoprecht geprobeerd de Islam als een inclusivistische religie voor te stellen, is de Koran nogal duidelijk dat personen die geloven wat Christenen over Jezus geloven godslasteraars zijn wiens weg naar de hel leidt. Dus moet de Moslim, net zoals de Christen, met de moeilijke vraag van hoe God mensen over kan slaan, die aan religieuze misleiding lijden, ook worden geconfronteerd.

Het lijkt mij dat er geen onrechtvaardigheid is vanuit God in het laten doorgaan van de misleiding in sommige mensenlevens, omdat de misleiding een uitkomst is van hun eigen zonde en afwijzing van God’s algemene openbaring in de natuur en in het geweten. (Lees het eerste hoofdstuk van Paulus’ Brief aan de Romeinen in de Bijbel.) Dus is het incorrect om te zeggen dat ze “[het verdienen] om niet te worden misleid.” Integendeel, wij allen verdienen de verdoemenis, niet genade.

Maar hier is het probleem erger voor de Christen dan voor de Moslim, want de Bijbel affirmeert dat God deze mensen liefheeft en hun redding wilt. Hiertegenover stelt de Koran herhaaldelijk dat Allah de zondaars of ongelovigen niet liefheeft. Zijn liefde wordt alleen gegeven aan hen die hem eerst liefhebben. Dus er is een probleem als Allah simpelweg zulke mensen afschrijft. Natuurlijk denk ik dat dit gewoon dient om de morele tekortkoming van het Islamitische concept van God aan te tonen. Als een persoon, wiens liefde aan voorwaarden is verbonden en wiens liefde moet worden verdiend, is Allah niet het meest grootse denkbare wezen en dus niet God. Het probleem is niet dat God onjuist zou zijn om mensen in hun misleiding te laten doorleven, maar dat Hij onliefhebbend zou zijn.

Dit is een vraag waarmee ik oprecht heb geworsteld. Er is een hele sectie van deze webpagina toegewijd aan mijn publicaties over dit onderwerp, en ik raad je aan deze sectie te lezen.

In een notendop beargumenteer ik, ten eerste, dat niemand in staat is geweest om een contradictie aan te tonen tussen

            1.         God is alliefhebbend en almachtig.

en

            2.         Sommige mensen horen nooit Christus’ Evangelie en zijn verloren.

Ten tweede beargumenteer ik dat we kunnen aantonen dat (1) en (2) consistent zijn door het toevoegen van een derde propositie, namelijke,

            3.         De wereld heeft een optimale balans tussen hen die gered zijn en hen die             verloren zijn, en zij die het Evangelie nooit horen en verloren zijn zouden het                nooit hebben geloofd, al hadden ze het gehoord.

Het idee hier is dat de balans tussen de geredde personen en verloren personen in de daadwerkelijke wereld – die de toekomst, het verleden, en het heden includeert – door menselijke vrijheid zo goed is als God het kan krijgen; en Hij heeft zodanig met voorzienigheid de wereld ingesteld dat iedereen die het Evangelie zou geloven als hij het hoorde, geboren zou zijn op een bepaalde tijd en plek in de geschiedenis waar hij het zou horen. Dus iemand die gered wilt worden of die zelfs gered zou willen worden zal worden gered. Zolang (3) maar zelfs mogelijk waar is, geeft het aan dat er geen inconsistentie tussen (1) en (2) is.

God is niet onverschillig wat betreft het lot van de Moslims in Islamitische gemeenschappen. Een persoon in een Islamitische maatschappij, die nooit een accurate presentatie van Christus’ Evangelie hoort, zal niet worden veroordeeld op basis van of hij in Christus gelooft – wat vanzelfsprekend oneerlijk zou zijn – maar eerder op basis van zijn reactie op God’s algemene openbaring in de natuur en in het geweten. Als hij met geloof op de openbaring reageert, dan zal hij worden gered, terwijl hij zich in de Islam bevindt, en het is niet door de Islam. Als hij niet reageert waardoor hij verloren gaat, dan zou hij ook niet op het Evangelie hebben gereageerd als hij het had gehoord. Iemand die correct aan die algemene openbaring antwoordt, zal door God’s vollere openbaring van Zichzelf in Christus worden getrokken. Misschien zal hij Mohammed’s advies opvolgen, als hij dat kan, om naar de mensen van het Boek te gaan (Joden of Christenen) en hen vragen om zaken uit te leggen. Misschien zal God hem tot kennis brengen over het Evangelie door een droom of visioen, zoals dat in Moslimlanden door de wereld heen gebeurt. Een persoon die echt God zoekt zal correct de Christus beantwoorden als het Evangelie accuraat wordt gepresenteerd.